A game to those who seek to find
A way to leave their world behind…
JUMANJI!
We waren gewaarschuwd.
Toen wij de lokroep van de trommels voor het eerst hoorden, zacht, onheilspellend, in de verte…toen konden we nog terug.
Diverse ervaren cachers hadden ons luid en duidelijk hun mening laten horen. “Jumanji? Weet je dat wel zeker?”
Lachend hadden we hun goede raad weggewuifd. De geruchten dat velen niet waren teruggekeerd van hun zoektocht, legden wij grinnikend terzijde. Zo erg kon het toch niet zijn?
Tot die dag in mei…
Vrijdag 30 mei. Vandaag is het dan zover… Op deze schitterende zonnige dag gaan we, na een lange tijd van logs lezen via de watchlist, praten met andere cachers, het bekijken van de film en andere voorpret, op pad om een deel van Jumanji te ontmantelen. Tenminste, dat hopen we. In de logs zien we dat dit geen gemakkelijke opgave wordt. Marco wil deze cache heel graag met alleen ons eigen voltallige team doen. Dit omdat hij heel graag zelf puzzelt en bij deze ultieme cache van iedere minuut en van ieder raadsel wil genieten. Ikzelf heb er een beetje een hard hoofd in, en had wat hulp ook niet erg gevonden. Maar de lucht is blauw, de temperatuur heerlijk, en we hebben alle tijd van de wereld. We hebben vandaag en ook morgen vrij gehouden en dat is een heerlijk rustig gevoel.
Al bij het betreden van de parkeerplaats horen wij het, steeds luider en duidelijker nu… Trommels! Een opzwepend, donker ritme trekt ons zonder pardon mee, het bos in. We zijn begonnen! En dat zullen we weten… Jumanji is een cache die je meesleept, steeds dieper het verhaal in, en die je op heel veel verschillende manieren aan het puzzelen zet.
Net als ik nog een heel ander stuk van de opdracht ontrafeld heb en daar over aan het peinzen ben, zegt Marco doodleuk: “O, ik zie het al”. Leuk is wel dat ik door het “te moeilijk denken” nu nog wat extra leuke details heb ontdekt, die een ander (die juist meteen wat beter oplet) misschien wel ontgaan. Want dit valt vast niet iedereen op! Wat is dit toch een prachtig uitgewerkte en afgewerkte cache, vol leuke kleinigheidjes.
Genieten in het bos van Udenoord
De omgeving is prachtig: het bos bij Udenoord. Je zou het haast niet opmerken door al het gepuzzel, maar wat is er veel te genieten onderweg. Zo kwamen wij -dachten wij- een zeer kunstig gemaakt waypoint tegen…
We denken nog: dit zal wel niet goed zijn! Maar voor de zekerheid trotseert Marco met gevaar voor eigen leven de gevaren van de Urban Jungle, om dan tóch op de berekende plek iets heel verdachts tegen te komen… Een boomschijf die gewoon geen toeval kán zijn! En ja hoor, als Marco de schijf opzij schuift, ziet hij een práchtig gemaakte container… Denkt hij. Tot hij tegen de container duwt, en deze wel heel erg echt aanvoelt. Het blijkt dan toch een échte pad te zijn, die heeeeel stil zit en Marco met zijn gouden ogen verwijtend aankijkt… Gestoord in zijn ochtendslaapje. Geen Afrikaanse Brulkikker of Pad dus, maar we zijn dus gewoon even van het Rechte Pad afgeweken.. Onderweg horen we wat ritselen… Gelukkig niet het gestamp van neushoorns, olifanten en giraffen… Maar wel 2 schitterende sierlijke reeën, die helaas te snel voor de camera het bos in springen.
Een multicache waarbij je jouw tijd moet nemen
Jumanji (GC39CM6) is een kunstwerk onder de caches. Niet voor niets is deze tot op heden bekroond met meer dan 1300 favorieten. Vorig jaar werd Jumanji zelfs door Groundspeak toegevoegd aan de illustere verzameling “geocaches of the week”. De tocht is lang. Zó lang, dat menig cacher heeft moeten afhaken door tijdgebrek. Begin vroeg, bij voorkeur in de lente of zomer als er voldoende daglicht beschikbaar is (daarnaast gaat Jumanji jaarlijks in winterrust), en neem voldoende proviand mee. Zorg dat je GPS-kennis op peil is, en dat je wat weet van diverse puzzeltechnieken. Is Jumanji ook te doen voor beginners? Vast wel, maar waarschijnlijk niet zonder een heleboel hulp. En dat is toch nét wat minder leuk, toch?
En dan wacht alweer de volgende uitdaging! “ZIE JE WEL!!!”, wil ik bijna in Marco’s oor toeteren. Ik was er al van overtuigd dat we in deze tocht geen detail over het hoofd mochten zien! Dat lijkt dan ook in eerste instantie zo te zijn. Gelukkig heb ik alles zo secuur en uitgebreid mogelijk genoteerd. Ik denk dus de juiste waarde te hebben die voor deze opdracht de sleutel tot succes zou kunnen zijn. Vol vertrouwen sla ik aan het rekenen, totdat Marco mij met groot en machtig vertoon van logica weet te bewijzen dat meerdere wegen naar Rome, ehm naar de juiste plek leiden. Ik wil het eerst niet geloven, maar hij weet mij met koele wiskunde te overtuigen van het feit dat er geen man of vrouw overboord is als je dingen mist, mits je een beetje onderlegd bent op bèta-gebied. Wat hij dan ook is. Meer dan een beetje trouwens. Ons beider oplossingen blijken inderdaad griezelig veel overeen te komen (lees: blijken exact gelijk te zijn), en weer hebben we dus een briljante dubbele bodem in deze cache ontdekt. Een dubbele bodem die mij in mijn eentje hoogstwaarschijnlijk totaal ontgaan was. En dolgelukkig denken wij na deze lange tocht dus de uitweg uit de jungle gevonden te hebben!
Maar nee. Dat zou natuurlijk weer veel te gemakkelijk zijn. Op het volgende punt vinden we niks. Niksniksniks. We zien een hoop zoeksporen, maar daar komen we niet verder mee. De zon begint inmiddels al wat lager te staan, en ik probeer te bedenken waar we fout zijn gegaan. Tot ik het ineens zie!
Een onvergetelijke ervaring
Deze cache is niet gemakkelijk. Maar deze cache is een uitdaging die je niet mag missen. Jumanji straalt een ware passie uit. Passie voor het cachen, voor de oneindige mogelijkheden om tot een volgend waypoint te komen, voor het oorspronkelijke, spannende verhaal, waaraan in zowel in opdrachten als in de “aankleding” (en zelfs in de omgeving! 😉 ) heel trouw is gebleven. En vooral de passie om medecachers een onvergetelijke ervaring te bezorgen. Het meesterbrein achter Jumanji is nooit te beroerd om gestrande ontdekkingsreizigers weer op het juiste spoor te brengen. Befaamd is de thermoskan met koffie, waarmee hij op koudere dagen geregeld de ronde doet in “zijn” jungle. Na een tijd offline te zijn geweest doordat het gebied een reorganisatie heeft moeten ondergaan, is de cache nu weer in volle glorie te bezoeken. Dus grijp je kans!
In een sinister stukje bos, waar de mieren, muggen en teken al welig tieren, vinden we iets waarvan we in eerste instantie denken: dit is het!! Maar voor we JUMANJI!! door het bos kunnen laten schallen, moet er nog een groot obstakel genomen worden. Maar hoe? We denken. En staren. Het kwartje wil maar niet vallen. Ik begin nu toch wel een beetje ongerust te worden. Tot nu toe is het ons helemaal zelf gelukt, het zal toch niet dat we op de laatste meters alsnog gaan stranden..? Tot onze Merel ineens met haar lieve stemmetje fluistert: “Mama… Papa… zou het niet kunnen dat…?”
Jumanji blijft je verrassen!
En dan… Het uur van de waarheid. Lukt het ons om ook deze laatste uitdaging te overwinnen? Zenuwachtig denken we terug aan de dingen die we allemaal gedaan hebben. Hebben we wel alles goed genoeg bijgehouden? Weten we dit nog? Oeps heb jij op dat moment eigenlijk wel…? Maar Marco is niet voor één gat te vangen. Hij gaat aan de slag met de gps en ik zoek in de aantekeningen terug. Dit zou het wel eens kunnen zijn! Op weg dan maar!En dan. We naderen de berekende locatie. We zien een plek die ons gek genoeg tegelijkertijd akelig bekend en volslagen onbekend voorkomt. “Dit kan het nooit zijn…”, begin ik al, maar Marco verbetert me. “Juist wel!”, zegt hij, “denk maar eens aan…” En dan zie ik het ook. Deze indrukwekkende aanblik past perfect in het plaatje. We lopen in de richting van de uitgerekende plek. En dan, op een paar meter afstand, weten we het eigenlijk al zeker. “Ik herken dit!”, roept Marco. “Het lijkt precies op….!!!” En op dat moment draai ik me om en zie ik het merkteken. YES!!!!!!!!!!!!! Hier MOET het zijn! En dan, terwijl monsterlijk grote mieren over onze benen kruipen, valt ons ineens iets op…
JA!!!!!!!!!!!!!!!!!! JAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!! WE ZIJN VRIJ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
JUMANJIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Je kunt nu niet meer terug.
De lokroep van de trommels is te sterk.
Wees voorzichtig.
Wees secuur.
Hou oren en ogen open.
En vooral: geniet!
Want dit is niet zomaar een cache. Dit is… JUMANJI!
Blog geschreven door MarcoDomi
hier al eens aan begonnen En ja heb foto’s van de 2 hoeden Wij waren bij 7 gestrand dus nog eens een keer terug, wij doen het ook met iemand in een elektrische rolstoel dus nog een streepje moeilijker maar we gaan terug