Hoe lang speel jij al Geocaching? Geocaching is ontstaan in 2000 (lees ook: 7 weetjes over het ontstaan van Geocaching) en sindsdien zijn er alleen maar meer geocachers bijgekomen. Maar zo worden we allemaal ook wel ‘oudere’ geocachers. Wanneer zijn we nu eigenlijk een ‘oude’ geocacher? Er zijn toch wel enkele signalen die we hier beschrijven, in welke zaken kan jij jou herkennen?
Je weet dat je een oude geocacher bent geworden wanneer…
👴🏻 … je vaak vertelt dat het vroeger veel beter was…
Herinner jij je nog dat gevoel bij het vinden van jouw eerste geocache? Het was alsof je de Heilige Graal gevonden had! Je moest er tientallen kilometers voor afleggen, soms zelfs honderden: een ouderwetse roadtrip, een vol gekrabbeld notitieboekje en de herinneringen werden op een fotofilm vastgelegd.
Het duurde dagen, soms zelfs weken om een antwoord terug te krijgen van een CO. Want met zoveel geocachers waren jullie nog niet, laat staan dat er in iedere straat toen een geocache te vinden was: het was toch allemaal beter vroeger 🙂
👵🏻 … je overal het antwoord op weet
Je bent een encyclopedie wat Geocaching betreft: je kent de oudste geocache van België, van Europa én van de wereld. Je weet het beste logboek voor een micro-cache, de ideale verstoptechniek voor een petling, de sterkste lijm om plastic te bevestigen, de handigste GPS, … Geen enkel Geocaching onderwerp ga je uit de weg en je weet overal wel een antwoord op waardoor niemand je zou durven uitdagen. Je bent net als brilsmurf … een allesweter!
👴🏻 … je steeds vele verhalen te vertellen hebt op Geocaching events
Je bent misschien niet zo’n uitvoerige prater (of misschien net wel), maar je fleurt helemaal op tijdens Geocaching events: iedere keer vertel je dat verhaal hoe je net niet in het water bent gevallen op die gladde boomstam boven dat beekje, waar je jouw eerste FTF gevonden hebt, hoe je jouw teen verstuikt hebt (niet jouw kleine, maar die rechts van voor) bij het zoeken naar een T3,5 cache, die keer dat de politie jou tegenhield toen je in iemand zijn haag stond te zoeken, … Je bent net een sprookjesverteller: Er was eens…
👵🏻 … je Geocaching al langer kent dan dat de Social Media bestaan
Maar je hebt je intussen wel al ingeschreven voor iedere Geocaching groep en pagina om alles in de gaten te houden. Het zijn best wel handige dingen die Social Media: je spendeert er je avond aan wanneer er niets op TV is en jouw dag wanneer het te slecht weer is om de nieuwste geocaches te gaan zoeken.
Vandaag maken we graag een selfie met een Tupperware doos, maken we ons druk over onaangename verrassingen die we naast onze caches vinden, klagen we over dat de Geocaching site te traag gaat of dat de nieuwste puzzel onoplosbaar is. En dat allemaal dankzij de handige Social Media. En jij? Jij geeft uitvoerig jouw mening 😉
👵🏻 … je niet echt gesteld bent op nieuwkomers
De wereld is veranderd: door de vele gratis apps, Youtubers en andere Sociale Media hebben intussen veel nieuwe mensen Geocaching leren kennen en dat vind je absoluut niet leuk! Jouw geheime hobby is verraden: de nieuwkomers zullen jouw droom verwoesten!
Je mompelt tussen jouw tanden dat het helemaal niet goed is dat er steeds meer nieuwe spelers zijn wanneer er Muggles het Geocaching spel ontdekken. Gelukkig hebben de oude geocachers dat niet over jou gezegd toen je zelf begon 🙂
👴🏻 … je anderen wel eens de levieten durft lezen
Als oude geocacher wil je jouw waarden van het spel laten overheersen: je herinnert nieuwkomers eraan dat ze eerst goed 100 geocaches gevonden moeten hebben, vooraleer ze zelf eentje verstoppen. Filmrolpotjes: daar zijn er al genoeg van! Nieuwkomers moeten volgens jou eerst ‘de fundamenten beheersen’.
Jij hebt immers ook geduld moeten uitoefenen om alles onder de knie te krijgen en nu mag jij alles.
👴🏻 … je er van droomt om de richtlijnen te herschrijven
Hoeveel keer heb je al een voorstel gestuurd naar Groundspeak voor het aanpassen of aanvullen van de richtlijnen?
De vrijwillige reviewers zouden toch voorrang moeten geven aan nieuwe caches van Premium leden. Cachelistings vol spelfouten zouden verbannen moeten worden en dan hebben we het nog niet gehad over de ‘puntenjagers’: hoe kan iemand gemiddeld 70 caches per dag vinden?
De richtlijnen naar je hand zetten: dat zou je wel willen 🙂
👵🏻 … je al 10 keer beslist hebt om te stoppen… maar je komt er steeds op terug
Met al deze frustraties heb je al vaak de radicale beslissing genomen (en geuit): Morgen archiveer ik al mijn caches! Ik stop met Geocaching! Ik maak het terrein vrij…
Maar vertederd als je bent en door de vele smeekbedes (kom aub terug, laat iemand anders je caches overnemen, zonder jou ga ik niet meer op pad, …) beslis je keer op keer om op je stappen terug te keren.
Geocaching: het bloed kruipt waar het niet kan gaan.
Heel mooi omschreven!
Kom regelmatig op een facebook groep waar dit soort “oude cachers” hellaas af en toe ook hun stem proberen te laten gelden.
Ben heel erg geneigd om een link maar deze blog in die groep te plaatsen
Leuk :). De blog probeert er een ludieke kwinkslag aan te geven ;). Deel gerust zou ik zeggen
Ja, ik ben ook een ouwe rot (2003) en ben door het dal van de grootste ergernis heen inmiddels. Eens en grotendeels herkenbaar stukje maar niet het willen archiveren van mijn caches. Immers, die zijn uniek en ook oud en vanzelf heilig geworden voor de (newbee) cachers die graag statistieken najagen. En onderhoud hoort ook bij de oudere cachers, ook voor een ander (droogmaken en troep verwijderen). Toen er nog moeite werd genomen een Not Found te loggen ipv een petling neer te pleuren wanneer de cache echt weg is. Toen munitiekistjes nog betaalbaar waren en als regular cache golden. Toen puntjes niet de reden waren om te cachen. Toen er nog geen idiote challenges bestonden. Toen een event nog echt een event was en men uren samen gezellig doorbracht zonder toegangsprijs en -tig cache lijsten. Toen TB’s en geocoins niet massaal gejat werden. Toen er nog geen betaalsites waren met gestolen eindcoordinaten. Toen de smartphone en Feestboek nog niet bestonden…….Toen men nog de tijd nam om te genieten…. Ja, ik reken mij rijk daar allemaal geen last meer van te hebben en lekker dom deur te doen…zonder gejaag en haast. Proost!