Wat koop je eigenlijk wanneer je een trackable koopt, of het nu een eenvoudige tag is, een TB of een geocoin? Dat stukje metaal of de verhalen die ze opleveren? Eén zaak is zeker, de trackable kan gestolen worden, verdwijnen of gewoonweg in een lade verdwijnen van een achteloze geocacher, maar de mooie verhalen die pakt men je nooit meer af.
En om de verhalen, daar gaat het over in deze blog!
In één van mijn vorige 5 blogs (Geocoins, Tags en Travel Bugs) verwees ik al eens naar de TB Peace Dove die toen (27 februari 2018) al sinds 2006 op reis was.
Nu, in 2020, en dus 2 jaar later zit deze TB nog steeds te reizen en wel in Tasmanië. En dat wil niet zeggen dat de TB steeds doet wat je in jouw beschrijving als doel neerschreef maar het levert toch vaak mooie verhalen op.
Kijk maar naar wat Davy Ooms overkwam met zijn TB die als opdracht had “enkel in België en Nederland” te reizen. Van al zijn reizende TB’s heeft deze ondertussen de meeste kilometers afgelegd.
En momenteel zit deze in Canada. Niet de plaats waar je zelf elke dag naar toe gaat.
Toch blijft het aangewezen om het doel samen met je trackable op reis te sturen. Het maakt er o.a. nieuwkomers (die nog niet vertrouwd zijn met trackables) attent op dat dit geen verzamelstuk is maar een reizend object.
Gouden tip 1
Druk het informatieblad af en stuur het (geplastificeerd) mee met jouw trackable.
Straffe Trackable verhalen.
Een kleine rondvraag naar reisverhalen leverde enkel leuke anekdotes op die representatief zijn voor de vele verhalen die er bestaan. Ik bundel ze samen onder enkele noemers voor gelijkaardige ervaringen en geef er telkens een voorbeeld bij.
1. Ze komen op plaatsen waar je zelf nooit (of weinig waarschijnlijk) zal geraken en toch van droomt.
Ludwig Vandeput stuurde me deze foto op van zijn TB die het geluk had te worden gefotografeerd op de gedenkplaat op de plaats waar de allereerste cache (GCF) werd verstopt.
Hij zegt er bij, “geen straf verhaal maar wel leuk”. Wel, ik vind dat bijzonder straf!
Zelfs als je er al zelf geweest bent zoals ik zou het zelfs nog leuker zijn om achteraf een van mijn TB’s daar gefotografeerd te zien want dan heb je ook een idee van hoe bijzonder het moet zijn om daar te geraken.
2. TB Races bestaan er vaak opgezet door derden maar ook tussen vrienden geeft dat soms spannende momenten.
En combineer dat met wat ik hiervoor heb besproken omtrent speciale plaatsen en dan past hier het bijzonder verhaal van Peter Janssen. Met kerstmis 2016 besloot hij samen met zijn geocaching buddy een TB race op te zetten naar Mount Fuji in Japan. Beiden dromen er van die ooit te beklimmen. Wie met kerstmis 2017 met zijn TB het dichtst bij Mount Fuji was geraakt moest de ander trakteren op een Duvel of Karmeliet (dat zou van mij wat meer mogen geweest zijn J). De TB van de geocaching buddy verdween vrij snel maar zijn TB bevond zich op 2 mei 2017 al aan de voet van Mount Fuji en amper een maand later kwam dan de foto. Daarna reisde deze nog naar Zuid-Korea, Duitsland, Oostenrijk, Italië, Nederland en … België. Niet veel later was deze terug in eigen handen!
3. Serendipiteit verhalen: ze kunnen je soms verbazend verrassen!
Het toeval (serendipiteit voor diegenen die niet alleen oplettend de reizen van hun trackables nauwgezet opvolgen maar ook verder kijken op de listing van de cache waar ze terechtkomen) wil soms ook bijzondere gebeurtenissen mogelijk maken. Dat overkwam Annemiek Van Pijkeren die haar 2 TB’s, de ene gedropt in Frankrijk in 2018 , de andere in Nederland in 2019, plots zag samenkomen in een cache in Duitsland in 2020.
Wat ze er niet bijvertelde maar wat ik bijzonder “toevallig” vond (ik ben gaan spieken op haar profiel) is dat ze 4 TB’s heeft en dat deze nog steeds alle 4 reizen en veel kilometers blijven verzamelen. Dat is pas straf!
4. Ook trackables die niet in geocaches reizen leveren bijzondere verhalen (vriendschappen) op!
Hierbij dan niet een “straf” maar wel een grappig verhaal van Kurt Joos. De log zegt het allemaal!
De verhalen van hoe een TB op een fiets, een wagen of wat dan ook tot jarenlange vriendschappen kunnen leiden zijn inderdaad niet bij te houden.
Trackables (verhalen) koesteren (andermans en eigen).
Maar voor wie echt bezeten is door trackables en hoe ze het geocachen vele andere mogelijkheden bieden om er een leuke hobby van te maken ook nog de volgende verhalen die ik weer bundel onder enkele noemers.
1. Bezoek “gearchiveerde” geocachers!
Ik weet het, we lezen veel meer negatieve ervaringen want die worden gemakkelijker in een moment van emotionele ontgoocheling en woede ongezouten op Facebook groepen gesmeten terwijl we te weinig de mooie momenten delen. Eén van die pijnpunten is het zeer veel voorkomend gebrek aan discipline bij CO’s om hun geocaches ook weg te halen na archivering. En een cash wordt dan trash. Maar bekijk dat ook eens als een opportuniteit, niet alleen voor jezelf maar ook voor al die trackable eigenaar, die zijn trackable anders voor goed ziet verdwijnen. Kijk een maand (geef de CO tijd om op te ruimen) na archivering even op de listing. Staan er nog trackables op die listing? Dan is de kans groot dat de CO zijn geocache niet heeft opgeruimd! Erik Laan heeft zulk een verhaal, eerder door toeval dan er bewust op zoek naar te gaan. Zo kwam een trackable van een 3 jaar lang gearchiveerde geocache terug op reis. Maar wat houd je tegen om bewust op zoek te gaan naar achtergebleven trackables?
Gouden tip 2
Op Project-GC kan je gearchiveerde caches opzoek.
Ga naar het menu “Map Compare” onder “Tools”. Vul enkel jouw nickname in (dus niets in “Campare with”). Kies jouw locatie (land, provincie en/of gemeente), klik alle opties naast “Show” aan, kies de data en kies tenslotte in het rolmenu “Add Filter” de keuze “Show Disabled/Archived”. Klik daarna enkel “Archived” aan.
2. Haal jouw trackables op een zeker moment terug naar huis en deel je verhaal op sociale media!
Hoezo? Volg wie jouw trackable heeft en is dat iemand met zelf veel trackables is de kans reëel dat die je best wil helpen om er een nieuw informatieblad aan te hangen met een nieuw doel (pas dan ook jouw TB listing aan) al of niet terug naar een geocache dicht bij huis (geen micro uiteraard).
Ik sluit hierbij graag af met een leuk verhaaltje met
één van mijn eigen reizende trackables. In 2016 koopt iemand uit Letland een
“Marble Necklace” in mijn webshop. Maar na dat ik deze verzond zei de dame deze
niet meer te willen. Je kan je daar in ergeren of er een leuk verhaal mee
opstarten. Dus activeerde ik dit “juweeltje” en vroeg de dame deze in een cache
te leggen met de opdracht deze naar de regio Leuven (waar ik toen woonde) te
laten reizen zodat ik deze daar kon oppikken.
Nu ja, hopen dat die dan in rechte lijn richting België gaat is uiteraard
naïef. Maar toch, na grote delen van Europa te hebben bezocht viel deze TB eindelijk
in een geocache op een aanvaardbare afstand van huis. Hiernaast een foto van de
geocache waar ik mijn TB oppikte en hieronder twee kaarten (eerste overzicht
Europa, tweede overzicht België) die z’n reis van meer dan 2 jaar en 1278 logs
weergeven. Met dank aan de geocacher die er een papiertje aanhing om te
benadrukken dat deze TB regio Leuven moest bereiken. Mooi toch!
Deel jouw verhalen ook op Geocaching België. Het glas is altijd half vol maar als je jouw verhalen niet deelt lees je enkel dat het glas half leeg is!
Wie veel verwacht van trackables zal vaak ontgoocheld worden maar wie niets verwacht kan veel krijgen en met die instelling, en een beetje geluk, doen ze wat met jou!
Heb je nog meer vragen?
Stel ze gerust hier:
GeoCoins Addicts Vlaanderen of Belgian Geocoin Association.
Blog geschreven door Luc De Haes aka spockske
GeoCoins for All