Sinds april 2014 zijn wij als gezin begonnen met geocachen maar al snel werd duidelijk dat het voor mij meer inhield dan alleen met het gezin op te pad te zijn. Mijn interesse is breed en naast het geocachen fotografeer ik graag maar vind ik het ook leuk om foto’s te bewerken. Toen ik eenmaal mijn eerste geocaches (De Alterse Serie, inmiddels grotendeels gearchiveerd) had gelegd, werd het voor mij duidelijk dat ik meerdere aspecten van het geocachen leuk vind. Eerlijk gezegd is het geocachen meer míjn ding maar ik neem de familie uiteraard graag mee op pad om caches te zoeken, te plaatsen of te onderhouden.
Bevlogen als ik ben, heb ik me ingelezen over geocachen en ondervond hoe breed het geocachen kan zijn. Zo is er voor iedereen wat wils in de hobby te vinden. Je kunt het zo vaak doen als het jou/jullie uitkomt en je kunt er zoveel geld aan uitgeven als je/jullie eraan willen besteden. Ik ontmoet mensen die alleen multi’s doen, zodat ze een doel hebben om te wandelen, maar ook mensen die de hele winter door puzzelen en deze in de zomer ‘pas’ in het veld gaan omzetten tot een found. Ik ben meer het type van “waar begin ik en ik zie wel wanneer ik ermee stop”. Tot op zekere hoogte natuurlijk. ;o)
Nieuwe caches uitgeven op events
Via diverse events begon ik met het uitgeven van nieuwe caches. De bezoekers van het event krijgen een voorsprong op de grote groep. Leuke reacties waren het gevolg en zo begon langzaam een kleine traditie. Omdat ik alle aspecten van het geocachen zo waardeer, vind ik het ook leuk om er uitdagingen in te maken. Zo ontstond mijn eerste grote project in de vorm van Shaun the Sheep (GC60BGW). Een Wherigo waar je niet alleen een Wherigo vindt, maar onderweg nog 4 andere types geocaches. Het was een heel gepuzzel maar het lukte. Veel met reviewers overleggen hoe ik het beste kon beginnen en er dan gewoon voor gaan. Hoe leuk is het dan dat mensen je werk waarderen en je de leuke logs leest op de listings?
Na Shaun werd mijn aandacht op Simon’s Cat gevestigd. Een tekenfiguurtje wat ik altijd al erg grappig en herkenbaar heb gevonden. Ik begon wat geocaches rondom deze kat te maken en zo ontstonden steeds meer caches rondom dit thema. Als ik leuke afbeeldingen tegenkom op het web, bewaar ik ze en al snel ontspringt er ergens weer een idee om met juist die afbeelding iets te ontwikkelen. Steeds probeer ik er iets leuks van te maken want ook ik ben een geocacher die graag iets extra’s in een creatie ziet. Zelf probeer ik steeds iets creatiefs te doen met de behuizingen maar ook met de ideeën over hoe een bepaalde cache te maken of te ontwikkelen.
Statistieken
Doordat ik zelf statistieken nakijk en probeer te behalen, kwam ik in Duitsland met hengelen in aanraking. Daar hangen veel caches in bomen die je er uit moest hengelen. Ik ben geen klimmer, dus de T5-caches zijn aan mij niet besteedt. In een bootje rondvaren vind ik zeker een welkome aanvulling voor de T5-caches, maar dan nog moet ik voor de moeilijkere caches echt iets anders bedenken. Het hengelen vond ik erg leuk en daar ontstond mijn eerste echte trail en geo-art: Simon’s Cats Catch (eerste cache van deze reeks – GC7K722). Met bijbehorende afbeeldingen en een heuse geo-art als hint, begon mijn trail-ervaring. Les 1: maak je geo-art groot genoeg zodat hij opvalt op de kaart. Meer zeg ik daar niet over. (Grijns).
Wanneer je een trail hebt, merk je dat je te maken krijgt met gekopieerde logs. Natuurlijk begrijpt iedere cache owner dat men geen zin heeft in het schrijven van tientallen verschillende logs. Daar draait het geocachen ook niet om. Of toch wel? Persoonlijk geniet ik altijd erg van de logs die mensen schrijven. Ik lees ze allemaal. En ja, ik begrijp als geen ander dat het schrijven van online logs een behoorlijke bezigheid is. Maar toch is er ook een andere kant van de online log: de analoge cache-legger! Zonder cache owners, of cache-leggers géén geocaching! Als ik eerlijk zou zeggen hoeveel tijd het mij kost om caches netjes verzorgd te houden schrikt het iedereen af. Maar als ik een logje lees met “gevonden” vraag ik me soms echt af of mensen snappen wat een cache owner doet om een ander een leuk moment te bezorgen.
Leuk voor anderen, én jezelf!
Want daar draait de hobby als geocache owner om: anderen een leuk moment bezorgen. Want hoe divers de hobby ook is, zonder caches bestaat de hobby niet. Zelf zie ik het schrijven van een log als het minste wat ik terug kan doen op dat moment. En ja, daar kunnen soms ook kritische noten tussen zitten. Als dat terecht is, mag dat. Maar probeer het met respect te doen. Zo kom ik op diverse social media berichten tegen over reviewers waar de honden geen brood van lusten. Die mensen worden soms compleet afgebrand. Tja, en dan later mopperen dat er wéér nieuwe reviewers zijn. Hoe zou het toch komen? Die mensen bezorgen ons een prachtige hobby en proberen ons allemaal wat simpele regels te laten naleven. Vreselijk stoer werk, dat geheel door vrijwilligers wordt uitgevoerd. Ik kan ze alleen maar dankbaar zijn!
International Geocaching Day 2019
Maar goed, na de kleine trail van 16 caches in het prachtige gebied hier in Halsteren begon het te kriebelen. Tussendoor nog een creatief event gegeven en met een Franse vriend een Teamwork-cache gemaakt (GC833HF). En dan begint er een zomer met veel vrije tijd. Dacht ik. Gelukkig hebben we weer een prachtige zomer gehad en wist ik ondertussen iets meer over het plaatsen van geocaches. Want als je aan een trail met een geo-art begint, moet je plannen, knutselen en zorgen dat je die planning naleeft. Begin juni was ik een van de gelukkige geocachers die een virtual reward gegund kreeg vanuit Seattle en precies op dat moment dacht ik: “Hoe leuk zou het zijn deze uit te laten komen op International Geocaching Day 2019?” En zo werd het plan ’17 augustus 2019′ geboren.
De uitvoering
Begin juni ben ik begonnen met het ontwerpen van de geo-art. Het moest Simon’s Cat worden. Die kat wilde ik boven Halsteren op de kaart zetten. Groot. Dus begon ik met het zetten van 120 stipjes op Google Earth. Al snel werd duidelijk dat ik met iets meer dan de helft ook een prima route/kat kon maken. Zo ontstond de route. Van mezelf mocht ik een maand doen over het uitmeten, opnieuw uitmeten en maken van de listings. Ik wilde simpele puzzels die voor iedereen goed te doen zijn. Ook wilde ik bonussen, die extra de moeite waard zouden zijn. Er moest rekening worden gehouden met routes die je kunt afsnijden en diverse parkeerplaatsen. En zo ging de maand juni voorbij. Begin juli heb ik de listings ingediend en de meesten werden vlot goedgekeurd. Er moesten wat toestemmingen geregeld worden, dank je wel StaatsBosBeheer en alle terrein-eigenaars! Ik kon beginnen.
Knutselen en regelen
Met het heerlijke zonnetje op mijn schouders heb ik anderhalve maand in mijn vrije tijd getimmerd, gezaagd, geschuurd en geverfd. Heerlijk! Natuurlijk zat er een plan in mijn hoofd maar tijdens het bouwen van de bonussen werden de plannen soms aangepast en het plan werd eigenlijk alleen maar grootser. GC Rogier werd ingeschakeld door middel van een inzending voor zijn slakkenpost voor reclame voor de trail. Hij maakte er weer een prachtige vlog over, zoals we allemaal van Rogier gewend zijn zoals je hieronder kan zien.
Ik zou er niet aan ontkomen om ook gewone potjes aan een boom te maken, maar de bonussen zouden dit hopelijk goed maken. Er dan.. De week vóór International Geocaching Day. Die week was eigenlijk gekkenwerk. De virtual was geregeld, dat onderdeel was klaar. En een geo-trail is geweldig om te maken maar wat een werk! Een diepe buiging voor alle cache owners met een goed onderhouden trail, want dit wordt zwaar onderschat. Les 2: schat in hoeveel werk in een trail plaatsen zit inclusief wat tegenvallers maar óók met de caches ernaast en het (vele!) onderhoud.
Het plaatsen
De week voor het event was het regenachtig. Dus de laatste bonus moest worden geverfd in de keuken. Overal stonden vogelhuisjes, potjes verf, kwasten te drogen en lagen logrolletjes en notitiesboekjes. In het midden lag een word-document; een lijst waar ik alles op heb uitgewerkt. Op de computer, zodat ik steeds iets aan kon passen. Dit document heeft mij echt gered. Hierop is alles terug te vinden. Welke cache op welke plaats, maar ook de slotcodes en natuurlijk de informatie voor de eindbonus. De trail is afwisselend geworden, met 15 hengelcaches, 7 bonussen maar ook gewone petlings. Wanneer de trail online gaat is het werk nog niet voorbij. De kinderziektes moeten nog worden opgelost. Kleine dingen die je in de waas die trail-leggen heet bent vergeten, hebt verwisseld of gewoonweg hebt gemist. Ook blijkt er ineens veel aandacht te komen voor de geo-art die eerder niet zo opviel: het visje!
Geen moment had ik erbij stil gestaan dat als je een trail legt van 66 caches, je jouw andere caches ook extra moet onderhouden. Natuurlijk, ze werden regelmatig bezocht maar nu was het dubbel zo druk omdat ik niet 66 maar 120 caches moet verzorgen. Ook het succes maakt dat er veel meer onderhoud nodig is dan op een losse cache. Maar het is het allemaal waard. Als ik de route onderhoud, vaak met mijn jongste dochter, ontmoet ik de meest leuke mensen vanuit de Benelux. De gesprekken leveren mij veel energie op. Je maakt dat mensen buiten bezig zijn en genieten. Iedereen haalt er zijn eigen ding uit, sommigen komen fietsen, wandelen of gewoon genieten van de omgeving. Anderen komen zoveel mogelijk puntjes scoren.
Cachekarma, jawel het bestaat echt!
Maar echt, ik had eerder niet van cachekarma gehoord, maar nu weet ik wat het is. En met mijn cachekarma groeit ook mijn trots op de caches die ik heb gelegd maar zeker ook op de bezoekers van dezelfde caches. Bedankt lieve mensen voor het teruggeven van de energie die het mij eerder kostte. Jullie zijn het dubbel en dwars waard! Twee maanden na de publicatie van Simon’s Cats Trail mocht ik meer dan 200 teams verwelkomen en al hun leuke avonturen meelezen in de logs. Het was en is een groot karwei en nog heb ik een wekelijkse onderhoudsronde om alles te onderhouden maar ik geniet er dubbel en dwars van, hopelijk net als alle bezoekers. Als men de serie heeft volbracht vindt men in de eindbonus een code van een coin. Als deze wordt gelogd, kan men nog meer lezen over het ontstaan van de trail. En de kat van Simon? Die lacht er ook tevreden bij, kijk maar op de kaart bij Halsteren, West-Brabant!
Blog geschreven door MacNicky
Wat een leuk verhaal om te lezen!
De vlog van Rogier waarin je slakkenpost werd behandeld is natuurlijk ook bekeken.
Blijf zo doorgaan met je prachtig verzorgde caches, een ware aanwinst in West Brabant.
Toegegeven dat ik ze nog niet allemaal gedaan heb, maar wie wat bewaard heeft wat in het verschiet.
Leuke blog!
Als Simon’s Cat fan heb ik Simon’s Cats View (GC7J2Z3) ook gedaan (wat een hele overwinning was, want ik e hoogtes is nu niet echt een goede combi)
Het is de laatste tijd wat stil met cachen, maar deze staat zeker op de wensen lijst. Eerst nog wel ff een hengel regelen en de puzzels oplossen